Драго Скопје, Си немаме пишано долго време, се заборавивме. Ете јас зафатен со квази депресија и работа, а ти задушено од голема прашина крената за џабе. Што да правиш, живот. Додека буткаме и јас и ти некако, забораваме што вистински значеше Скопје. Полека и да не се познаваме… Кога патував …

Во продавница за теписи: – Имате ли нешто за у детска, поиздржливо така? – Колку деца имате? – Пет! – Море поарно е да си асфалтирате…

Трпана му вика на Трпе: – Душо сакам да ми купиш ајфон. – А тој другиот шо го имаш? – Тој ќе ми купи лаптоп.